Dit is het grootste wachtbekken van de wandeling, wel 20 000 m² groot! Vleesveerunderen kunnen er in alle rust grazen. Wist je dat runderen met hun tong gras uittrekken? Om te zorgen dat het grasland mooi kort komt te staan, worden er ’s winters paarden gezet. Paarden gaan met hun twee paar snijtanden als een schaar over het gras. Bovendien staan er enkele inheemse fruitbomen om voor schaduw te zorgen en de lokale biodiversiteit een boost te geven!
Nu je weet hoe wachtbekkens eruitzien: denk je dat je het laatste bekken zelf kan spotten? Over een dikke 600 m is er een derde bekken van 3375 m². Wist je dat leemgronden erg erosiegevoelig zijn, en al helemaal in hellende gebieden? Bij dit bekken ligt een erosiestrook die de afspoelende grond opvangt. Bovendien zijn deze stroken leuke plekjes voor akkervogels zoals de veldleeuwerik en de patrijs. Zo versterkt de lokale boer de biodiversiteit!