Als je goed kijkt zie je meerdere bloemenranden op dit perceel. Een bloemenrand is parallel met de weg ingezaaid, de andere 4 randen staan er haaks op. Zoals je bij Infopunt 2 al las, trekken bloemenranden nuttige insecten aan. Deze insecten zorgen voor een natuurlijke plaagbestrijding in het gewas, zoals bijvoorbeeld lieveheersbeestjes die (schadelijke) bladluizen eten. Enkele experimenten en metingen wijzen uit dat de nuttige insecten tot wel 50m ver in het gewas terug te vinden zijn. Om een optimale spreiding van nuttigen in het gewas te krijgen, is het dus gewenst om de bloemenranden maximaal 100m van elkaar aan te leggen, zoals op dit perceel werd uitgevoerd.
Wist je dat… door de natuurlijke plaagbestrijding van nuttige insecten die een bloemenrand aantrekt, de landbouwer minder gewasbeschermingsmiddelen moet gebruiken om schadelijke plagen te bestrijden? Hieronder zie je een grafiek die dit duidelijk weergeeft. Bladluizen zijn een schadelijke plaag voor het gewas. ESD staat voor economische schadedrempel, wanneer het aantal schadelijke de ESD overschrijdt, zal de landbouwer significante schade aan zijn gewas ervaren. NV zijn de natuurlijke vijanden, zoals bijvoorbeeld lieveheersbeestjes.
Je ziet op de grafiek dat de ESD wordt overschreden door bladluizen, maar de natuurlijke vijanden volgen op de voet, waardoor zij de populatie bladluizen kunnen terugdringen tot ver onder de ESD. Door de bloemenrand met het juiste mengsel te kiezen, heeft de landbouwer deze keer geen gewasbeschermingsmiddelen moeten gebruiken!
